Działo się ostatnio dużo. Na tyle dużo, że nie dało już rady wykroić czasu na pisanie.
W końcu wyspać się też kiedyś trzeba. :) Na początku tygodnia wróciliśmy z dorocznego spotkania firmowego. Takie momenty to chyba jedne z tych, które w działalności sieciowej cenią sobie szczególnie panie.
Tym razem zjechaliśmy do stolicy Węgier.
Jak było?
Nie będę opowiadać. Po prostu pokażę.
Nie mogę jednak nie wspomnieć o jednym epizodzie.
Absolutnie wyjątkowym momentem sobotniego Dinner Party był koncert słynnego skrzypka Edvina Martona. To Węgier urodzony na Ukrainie, który popularność zdobył dzięki wykorzystywaniu jego kompozycji jako podkładów muzycznych w programach najlepszych łyżwiarzy figurowych. Gra na skrzypcach Stradivariusa wartych 4 mln $.
Czy w kilku słowach można wyrazić co się czuje gdy stoi tuż obok i gra?
Jeśli tak, to chyba nie inaczej jak: „Dla takich chwil warto żyć!”
Nie mogłam odmówić sobie zaproszenia Cię do posłuchania jego muzyki.
A tu już CaliVita International Dinner Party.
No i jeszcze mały spacer po Budapeszcie.
Witaj Doroto,
Tegoroczne spotkanie w Budapeszczie było pełne estetycznych przeżyć. Sam bal z jego oprawą artystyczną będzie wspomnieniem na długie lata. Podziwiałam również piękno naddunajskiej metropolii korzystając z podręcznego przewodnika i stwierdzam, że muszę tam powrócić,ponieważ cztery dni to za mało na zwiedzanie.
Pozdrawiam Ela.
Elu,
Ostatnio szukając jakiegoś zdjęcia, dopatrzyłam się, że razem byliśmy również w Paryżu.
Jakoś nie zarejestrowałam tej informacji. :)
Sporo nas chyba wtedy było, a my pierwszy wieczór spędziliśmy w Moulin Rouge.
Tym razem Wy więcej chodziliście swoimi ścieżkami.
Tym bardziej cieszę się, że udało nam się zamienić chociaż kilka słów.
Dorotko, jak co roku, przeżywaliśmy wspaniałe chwile w salonowej atmosferze, przygotowane dla nas na najwyższym poziomie.
– Wspaniali artyści
– Wspaniali ludzie
– Wspaniałe emocje
Ach! Co to był za bal :)
Pozdrawiam, Krystyna
Krysiu, dziękuję za podzielenie się Twoim widzeniem badapesztańskiego spotkania.
Choć nasze bale są, rzecz jasna, zawsze szalenie wytworne, nigdy nie pomyślałam o ich „salonowej atmosferze”.
A co prawda, to prawda. :)
Kłaniaj się od nas Mężowi.
Doroto,
Jak zwykle elegancka i dostojna:)
„Muzyka powinna zapalać płomień w sercu mężczyzny i napełniać łzami oczy kobiety”.
Jeżeli doświadczamy takich emocji, to dla tych chwil warto żyć.
Pozdrawiam Małgosia
Gosiu,
Mądrze i pięknie prawisz.
To a propos tej muzyki. :)
Ojjej.. Pani wie,że kocham skrzypce ? Może nie będę tak grała pięknie ale marzeniem moim jest być na takim koncercie i poczuć te skrzypce w brzuchu :-)))
Pozdrawiam
Renata
Ten wieczór pełen był uniesień. Tuż przed rozpoczęciem uroczystości muzycy spełnili moje marzenie i zagrali mi „Taniec szablami” Chaczaturiana.
Dorotko,dla takich chwil warto żyć i w nawiązaniu do naszych rozmów dot. relacji między ludżmi, dla takich chwil warto robić to co robimy i to w otoczeniu ludzi, którzy czują i kochają to co robią podobnie. Myślę, że wiele już takich chwil przeżyliśmy i jeszcze wiele przed nami. Życzę tego sobie i Wam kochani Dorotko i Darku. Pozdrawiam cieplutko, ciągle jeszcze wędrując ulicami pięknego Budapesztu….
Basiu, to prawda, że byliśmy już razem tu i ówdzie. Udało nam się odwiedzić wspólnie niejeden zakątek w Europie, a i za ocean więcej niż raz zajrzeliśmy. Mam nadzieję, że jeszcze wiele przed nami. Miło wracać do tych chwil. Hitem pobytu w Budapeszcie będą „kluseczki”. Dziś nieźle się uśmialiśmy opowiadając o nich naszym dzieciom. :)
Coś pięknego, wyobrażam sobie jakie emocje towarzyszą kiedy słlucha się tego na żywo. Wiele do pozazdroszczenia Pani Dorotko.
Najmilej pozdrawiam. Renata
Pani Renatko,
Po co zazdrościć? Lepiej się do nas przyłączyć! :)
Dorotko i Darku,
dla takich chwil rzeczywiście warto żyć! Piękni ludzie, piękne miasto, cudowna muzyka. Aż chciałoby się tam być. Gratuluję !
Jolu, zostało Ci 3 miesiące kwalifikacji. Na kolejny bal pojedziemy już razem. Ta perspektywa bardzo, ale to bardzo mnie cieszy.